woensdag 23 juli 2008

Ivo; Tolmin - dinsdag 22 juli 2008

Ik zal eerst wat over mezelf vertellen: ik ben Ivo van der Leeden, 17 jaar en vlieg nu al drie en een half jaar. Ik vlieg op een bruin met blauwe atlas 16, de beste toestellen die er zijn.

We zijn nu in Sloveniƫ in het dorpje Tolmin en we kamperen op camp Vili. Dat is een klein stukje voor het dorp en een leuke camping gerund door Vili. We vliegen vanaf de berg Kobala, waar je na bij het landingsveld aankomt nadat je over het dorp gevlogen bent.
Vorig jaar waren we voor het eerst op deze plek met een grotere groep en toen waren we allemaal zeer enthousiast over de startberg, de landingsplaats en de bevolking. Vandaar dat we weer terug gekomen zijn.

Dinsdag was de eerste vliegdag maar het zag er 's ochtends al somber uit dus bleven we maar wat langer op bed en keken de middag onder het genot van een bakje koffie naar de lucht of de wind zou veranderen. Er gebeurde niet veel tot een uur of 4. Toen kwam de wind goed te staan we hadden alles al klaar dus sprongen in de auto.
Aangezien het onze eerste dag was gingen we eerst nog even het landingsveld controleren of er problemen waren en daarna meteen omhoog. Eenmaal boven aangekomen bleek het mooi te zijn en begonnen we meteen met opbouwen.
Robert zou met zijn Fun gaan vliegen en Rob en Desiree met de duo en ik op mijn magistrale atlas. Robert zou eerst om als dummy voor mij te functioneren maar het duurde nogal lang met zijn opbouwen en ik was al lang klaar. Nu was er een mooi start moment dus besloten we dat ik als eerst zou gaan.
Ik stond klaar voor de start met een licht windje van voor en meer zou er ook niet komen dus ik dacht nu of nooit en liep voor mijn leven. Het was een mooie strakke start en ik vloog zo de berg af. Het ging allemaal lekker totdat ik mijn stirrup wou trappen en de kabels van mijn harnas in de knoop kwamen. Na wat geworstel was het weer goed en kon ik gaan genieten van het landschap. Er was hier en daar wat thermiek maar niet genoeg om in te draaien dus ging ik maar op pad naar het landingsveld. Daar aangekomen begon ik mijn hoogte af te bouwen maar natuurlijk had ik hier weer stijg maar ook net te weinig om echt iets mee te doen dus het duurde even voordat ik omlaag ging.
Ik zat mooi op hoogte en kwam het veld binnen. Een beetje aangetrokken op zo'n 5 meter boven de grond pakte ik mijn uprights, trok een beetje aan raakte met mijn voetjes de grond en liep 3 passen en met mijn vierde stap flairde ik het toestel en stond mooi in het midden van het veld en de baas was geland.
Het duurde even voordat de rest kwam maar uit eindelijk kwam Robert met een mooie landing en daarna kwam de duo. Dat blijft een machtig gezicht om die binnen te zien komen want het is echt een monster van een ding en ook die had een mooie landing dus het was weer een leuk vlieg dagje. Na een biertje op naar de pizzeria en daarna op bed.